1. «Size doğrusunu söyleyeyim, koyun ağılına kapıdan girmeyip
başka yoldan giren kişi hırsız ve hayduttur.
2. Kapıdan giren ise koyunların çobanıdır.
3. Kapıyı bekleyen ona kapıyı açar. Koyunlar çobanın sesini
işitirler, o da kendi koyunlarını adlarıyla çağırır ve onları dışarı götürür.
4. Kendi koyunlarının hepsini dışarı çıkarınca önlerinden
gider, koyunlar da onu izler. Çünkü onun sesini tanırlar.
5. Bir yabancının peşinden gitmezler, ondan kaçarlar. Çünkü
yabancıların sesini tanımazlar.»
6. İsa onlara bu örneği anlattıysa da, ne demek istediğini
anlamadılar.
7. Bunun için İsa yine, «Size doğrusunu söyleyeyim» dedi, «ben
koyunların kapısıyım.
8. Benden önce gelenlerin hepsi hırsız ve hayduttu, ama
koyunlar onları dinlemedi.
9. Kapı ben'im. Bir kimsebenim aracılığımla içeri girerse
kurtulur. Girer, çıkar ve otlak bulur.
10. Hırsız ancak çalıp öldürmek ve yok etmek için gelir. Bense
insanlar yaşama, bol yaşama sahip olsunlar diye geldim.
11. Ben iyi çobanım. İyi çoban koyunları uğruna canını verir.
12. Koyunların çobanı ve sahibi olmayan ücretli adam, kurdun
geldiğini görünce koyunları bırakıp kaçar. Kurt da onları kapar ve dağıtır.
13. Adam kaçar. Çünkü ücretlidir ve koyunlar için kaygı
duymaz.
14>15. Ben iyi çobanım. Benimkileri tanırım. Baba beni
tanıdığı, ben de Baba'yı tanıdığım gibi, benimkiler de beni tanır. Ben
koyunlarımın uğruna canımı veririm.
16. Bu ağıldan olmayan başka koyunlarım var. Onları da
getirmeliyim. Benim sesimi işitecekler ve tek sürü, tek çoban olacak.
17. Canımı, tekrar geri almak üzere veririm. Bunun için Baba
beni sever.
18. Canımı kimse benden alamaz; ben onu kendiliğimden veririm.
Onu vermeye de tekrar geri almaya da yetkim var. Bu buyruğu Babamdan aldım.»
19. Bu sözlerden dolayı Yahudiler arasında yine ayrılık doğdu.
20. Birçoğu, «O'nu cin çarpmış, delidir. Niçin O'nu
dinliyorsunuz?» diyordu.
21. Başkaları ise, «Bunlar, cin çarpmış bir adamın sözleri
değildir» dediler. «Cin, körlerin gözlerini açabilir mi?»
22. O sırada Kudüs'te tapınağın açılışını anma bayramı
kutlanıyordu. Mevsim kıştı.
23. İsa tapınağın avlusunda, Süleyman'ın Eyvanında yürüyordu.
24. Yahudiler O'nun çevresini sararak, «Bizi daha ne kadar
zaman kuşkuda bırakacaksın?» dediler. «Eğer Mesih isen, bize açıkça söyle.»
25. İsa onlara şu karşılığı verdi: «Size söyledim, ama iman
etmiyorsunuz. Babamın adıyla yaptığım işler bana tanıklık ediyor.
26. Ama siz iman etmiyorsunuz. Çünkü benim koyunlarımdan
değilsiniz.
27. Koyunlarım sesimi işitir. Ben onları tanırım, onlar da
beni izler.
28. Onlara sonsuz yaşam veririm; asla mahvolmayacaklar. Onları
hiç kimse elimden kapamaz.
29. Onları bana veren Babam her şeyden üstündür. Onları
Baba'nın elinden kapmaya kimsenin gücü yetmez.
30. Ben ve Baba biriz.»
31. Yahudiler O'nu taşlamak için yerden yine taş aldılar.
32. İsa onlara, «Size Baba'dan kaynaklanan birçok iyi işler
gösterdim» dedi. «Bu işlerden hangisi için beni taşlıyorsunuz?»
33. Yahudiler şöyle cevap verdiler: «Seni iyi işlerden ötürü
değil, küfür ettiğin için taşlıyoruz. İnsan olduğun halde Tanrı olduğunu ileri
sürüyorsun.»
34. İsa şu karşılığı verdi: «Yasanızda, `Siz ilahlarsınız,
dedim' diye yazılı değil mi?
35. Tanrı, kendilerine sözünü gönderdiği kimseleri ilahlar
diye adlandırır. Kutsal Yazı da geçerliliğini yitirmez.
36. Baba beni kendine ayırıp dünyaya gönderdi. Öyleyse
`Tanrı'nın Oğluyum' dediğim için bana nasıl `Küfür ediyorsun' dersiniz?
37. Eğer Babamın işlerini yapmıyorsam, bana iman etmeyin.
38. Ama yapıyorsam, bana iman etmeseniz bile, yaptığım işlere
iman edin. Öyle ki, Baba'nın bende, benim de Baba'da olduğumu bilesiniz ve
anlayasınız.»
39. O'nu yine yakalamaya çalıştılarsa da, ellerinden sıyrılıp
kurtuldu.
40. Tekrar Şeria nehrinin ötesine, Yahya'nın başlangıçta
vaftiz ettiği yere gitti ve orada kaldı.
41. Birçokları, «Yahya hiç mucize yapmadı, ama bu adam için
söylediklerinin hepsi doğru çıktı» diyerek İsa'ya geldiler.
42. Ve orada birçokları O'na iman etti.